Kayon Wiersze

"Trzeba umeć docenić życie, dopiero wtedy można je pokochać"

Menu
  • Strona główna
  • Spis wierszy
  • Kontakt
Menu

Człowiecze myślący

Gdzie idziesz człowiecze mizerny

stąpasz po skale nad przepaścią

stałeś się  slaby    i bardzo pazerny

a myśli twoje stały się waśnią

 

Walczysz cale swoje krótkie życie

z problemami tego wielkiego świata

czasami zwyciężasz ale nie całkowicie

wychodzisz często tylko na wariata

 

Idziesz  w kierunku samounicestwienia

do tragedii doprowadzi nas technika

może nawet nie ujrzymy zbawienia

ale czas pokaże jak to wszystko znika

 

Człowiek potrafi myśleć tak twierdzi

ale zwierzyna  sama sobie nie szkodzi

może zwierzynie trochę bardziej śmierdzi

żyje naturalnie i młode wciąż płodzi

 

Cośmy zrobili z naszej matki ziemi

to jedna wielka bryła ale smrodu

pełno odpadków ją bardzo gnębi

i  spalin z  wszystkich samochodów

 

Dawniej ludzie  żyli długo  zdrowo

bo  nie było chemii i konserwantów

teraz żyje się  nam bardziej   morowo

ale za  to jest  coraz  więcej kantów

 

Nie równość jest na całym świecie

syty  nie współczuje nigdy głodnemu

może  to nawet  ludziom serce gniecie

nic  nie  pomoże swemu bliźniemu

 

Tysiące ludzi umiera z głodu

miliony istnień nie ogląda świata

czy ludzkie serce podobne do lodu

czy bardziej woli udawać wariata

 

Jak Boże możesz przepatrzeć z góry

gdy  dzieje się krzywda tak  ludziom  wielu

czy  ci co mordują to twoi synowie i córy

a ty przyglądasz się mój    przyjacielu

 

Kategoria: Bez kategorii

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

© 2025 Kayon Wiersze | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme